شعر 23 - حق السکوت

ای کاش ماجرای بیابان دروغ بود

این حرف های مرثیه خوانان دروغ بود!

ای کاش این روایت پرغم سند نداشت

بر نیزه ها نشاندن قرآن دروغ بود

شعر 22 - حق السکوت

می ترسم از صفای حرم باخبر شود

حاجی و نیمه کاره گذارد وقوف را

شعر 21 - حق السکوت

بی دید و باز دید تو تبریک عید چیست؟

چندین دروغ مصلحت آمیز در بهار

شعر 20 - حق السکوت

بیداد کن که نیستم از اهل سبزه وار

هم تن دهم به ذلت و هم سر نهم به دار

شعر 19 - حق السکوت

چشمش اگرچه مثل غزلهای ناب بود

چون شعر اعتراض لبش پر عتاب بود

.

کابوس من ندیدن او بود و  دیدنش

آنقدر خوب بود که انگار خواب بود

شعر 18 - حق السکوت

ای دلِ باخته! این بار کجا می بری ام؟

راه نشناخته این بار کجا می بری ام؟

 منم آن فاخته گم شده کوکو خوان

منم آن فاخته...این بار کجا می بری ام؟

شعر 17 - حق السکوت

ناز -با لحن زیر و بم- داری

باز گفتی که دوستم داری

از سر سادگی ندانستم

سر جور و سر ستم داری

شعر 16 - حق السکوت

خیره است چشم‌ِ خانه به چشمانِ مات من

خالی است بی‌صدا و سکوتت حیات من

دل می‌کنم به خاطر تو از دیار خویش

ای خاطرت عزیز‌تر از خاطرات من

شعر 15 - حق السکوت

از دور چشم دوخته‌ای بر تفاخرش

بر برج‌های خیره سرِ پر تکبرش

دشواری تصرف این قلعه را ببین ؛

دشوار می‌نماید، حتی تصورش !

شعر 14 - حق السکوت

چندی ست شب هایی که مهتاب است بی خوابم
چندان که این امواج بی تابند بی تابم

ای آب ها دلگیرم از ماهی و مروارید
آخر چرا «ماه»ی نمی افتد به قلابم؟