شعر 19 - حق السکوت

چشمش اگرچه مثل غزلهای ناب بود

چون شعر اعتراض لبش پر عتاب بود

.

کابوس من ندیدن او بود و  دیدنش

آنقدر خوب بود که انگار خواب بود