شعر 13 - حق السکوت

هم از زمین رانده ، هم از پرواز جا مانده

فوٌاره ای هستم که تردید است تقدیرم

تا سنگ دل بودم ، به روی قلٌه جایم بود

اینک که رودی گشته ام جوشان ، سرازیرم

ای کاش گنجشکی ، کلاغی ، سهره ای بودم

من غصٌه ام این است : شاهینی زمین گیرم...