شعر 5 - ه دو چشم

اول روضه می‌رسد از راه

قد بلند است و پرده‌ها کوتاه

آه از آنشب که چشم من افتاد

پشت پرده به تکه ای از ماه

شعر 4 - ه دو چشم

چرا اهالی این شهر عاشقت نشوند

چنین که عطر تو در کوچه‌ها پراکنده است

شعر 3 - ه دو چشم

وقت آن شد که دلم را بِگُذارم بروم

با تو او را تک و تنها بگذارم بروم

 

به کجا می‌شود از معرکه‌ی عشق گریخت

گیرم امروز از اینجا بگذارم بروم

شعر 2 - ه دو چشم

رد نشو از میان قبرستان، مرده‌ها را تو بی‌قرار نکن

چادرت را به روی خاک نکش، روحشان را جریحه دار نکن

شعر 1 - ه دو چشم

مهربانی ؛ چشم بارانی چه می آید به تو

عاشقی  ؛ این حس روحانی چه می آید به تو

آن نگاه زیر چشمی با وقارت می کند

این تبسم های پنهانی چه می آید به تو