شعر 25 - هم صدا با حلق اسماعیل

گفتم: این سخنوران که بی صدا غنوده اند

وه چه خوب و خواندنی سروده اند

قطعه ای بلیغ و ناب

جاودان سروده ای به رنگ عشق و آفتاب

قطعه ای که هیچ شاعری نگفت

بهترین ترانه ای که گوش آسمان شنفت

جان من نثارشان

شعر 24 - هم صدا با حلق اسماعیل

 القتل لنا عادة و کرامتنا الشهاده 

                                    امام سجاد«ع»

آن زخم که زیب فرق حیدر شده است

در عرصه ی کربلا مکرر شده است

بی زیور زخم قامت شیعه مباد

این کوه به زخم تیشه خوگر شده است

شعر 23 - هم صدا با حلق اسماعیل

آن جمله چو بر زبان مولا جوشید

از نای زمانه نعره ی «لا» نوشید

تنها ز گلوی اصغر شش ماهه

خون بود، که در جواب بابا جوشید

شعر 22 - هم صدا با حلق اسماعیل

هر دم که ز کارزار برمی گردی

شوریده و بی قرار بر می گردی

این بار کدام لاله ات پرپر شد

که این گونه شکسته وار برمی گردی؟

شعر 21 - هم صدا با حلق اسماعیل

بشتاب برادر دلیرم،بشتاب

عباس تویی!تازه فراتی دریاب

چون بود شهید عشق در کرب و بلا

لب تشنه ی لبیک،نه لب تشنه ی آب

شعر 20 - هم صدا با حلق اسماعیل

آن نی که بر آن خشک، نیستان می خورد

آب از لب جوی لب و دندان می خورد

لب تشنه ز جویبار قرآن می خورد

می خورد فراوان و فراوان می خورد

شعر 19 - هم صدا با حلق اسماعیل

شوریده سری که شرح ایمان می کرد

هفتاد و دو فصل سرخ عنوان می کرد

با نای بریده نیز بر منبر نی

تفسیر خجسته ای ز قرآن می کرد

شعر 18 - هم صدا با حلق اسماعیل

گر بر ستم قرون برآشفت حسین(ع)

بیداری ما خواست،به خون خفت حسین(ع)

آنجا که زبان محرم اسرار نبود

با لهجه ی خون سرّ مگو گفت حسین(ع)

شعر 17 - هم صدا با حلق اسماعیل

عالم همه خاک کربلا بایدمان

پیوسته به لب خدا خدا بایدمان

تا پاک شود زمین ز ابنای یزید

همواره حسین (ع)مقتدا بایدمان

شعر 16 - هم صدا با حلق اسماعیل

باید امروز قلم برداریم

وبه پیشانی شب

بنویسیم:سحر در راه است.

باید از چشمه ی نور

قلم حافظه را پر بکنیم

روی دیوار غروب

یادگاری بنویسیم:طلوعی دیگر